Tahitiaanse parels - de hernieuwbare edelsteen van de natuur

Tahitiparels worden zo genoemd omdat ze gedijen in de rijke, warme, tropische wateren van Tahiti en de Polynesische eilanden. Tahitiparels worden ook wel zwarte parels genoemd, hoewel ze in werkelijkheid in een verbazingwekkende verscheidenheid aan subtiele kleuren kunnen worden gekweekt, variërend van zwart tot wit, maar ook fluweelgroen en iriserend pauwblauw.

Waarde en export

Tahitiparels overtreffen tegenwoordig vaak klassieke parels in waarde, omdat hun zeldzamere schoonheid des te gewilder is. Hoewel ze bekend staan als zwarte parels, heeft elke individuele parel een opmerkelijke irisatie en kan ze ondertonen vertonen in geel, groen, blauw, rood, mauve en zilver. Een ervaren juwelier kan duizenden parels nodig hebben om een streng bijpassende parels van vergelijkbare grootte en glans te maken. Soms kan het proces tot wel 10 jaar duren om genoeg parels te verzamelen voor één bijpassende streng.

Tahitiparels zijn de op één na duurste parels geworden die op commerciële schaal worden gekweekt. Hoewel er ook 'zwarte akoya'- of 'zwarte zoetwaterparels' te koop zijn, zijn deze twee varianten in feite geverfde versies van de echte crèmekleurige parels. Tahitiparels worden ook volgens hogere normen gekeurd: het dunste parelmoer waarop een Tahitiparel voor de export mag worden verkocht, staat volgens de akoya-normen gelijk aan een zeer dik parelmoer.

Nog maar twintig jaar geleden kon een hele rij Tahitiparels voor wel $ 100.000 worden verkocht: toen waren ze de zeldzaamste én de mooiste parel. Tegenwoordig zijn ze nog steeds de mooiste, maar ze gedijen goed in de zee en winnen aan populariteit op de markt, wat de prijzen doet dalen. Kritische kopers kunnen nu een rij echte Tahitiparels vinden voor slechts $ 5000.

Grootte, kleur en vorm

Tahitiparels worden gecreëerd door de exotische Pinctada margaritifera : de zwartlippareloester. Deze oesters worden meer dan 30 centimeter breed en produceren van nature grote, perfecte en van nature donker- tot diepzwarte parels. Tahitiparels zijn relatief nieuw in de edelsteen- en sieradenindustrie, aangezien ze pas halverwege de twintigste eeuw op de westerse markt werden ontdekt. Tahitiparels variëren in grootte van 8 tot 18 mm. Ze behoren tot de grootste ter wereld. Alleen parels uit de Zuidzee overtreffen ze.

De regenboogkleurige mantel van de Tahitiparel glinstert van nature met een olieachtig kleurenspectrum. Individuele parels kunnen bepaalde tinten sterk benadrukken en daardoor beter passen bij bepaalde zettingen of andere individuele parels. Dit aspect betekent dat, hoewel ze duur zijn om mee te werken, aangezien ontwerpers ernaar streven de perfecte parel voor een zetting te selecteren, de grenzen van de schoonheid die bereikt kunnen worden, inderdaad hoog liggen.

Tahitiparels zijn er in verschillende vormen, hier vermeld in volgorde van aantrekkelijkheid: rond, halfrond, halfbarok, barok en cirkelvormig. Parels die als rond worden geclassificeerd, hebben een diametervariatie van minder dan 2% en zijn de zeldzaamste Tahitiparels, goed voor ongeveer 5% van de totale parelproductie. Halfronde parels hebben een diametervariatie van minder dan 5%. Semi-barokke parels hebben ten minste één rotatieas en kunnen verder worden onderverdeeld in druppel-, knoop-, peer- en ovale vormen. Barokke parels hebben geen rotatieas.

De kwaliteit van een parel wordt beoordeeld als "A", "B", "C" of "D", afhankelijk van de glans en de oppervlaktezuiverheid van de parel. Een "A"-parel moet een superieure glans hebben en geen kleine oneffenheden of enkele oneffenheden op minder dan 10% van het oppervlak. Een "B"-parel moet een bovengemiddelde glans hebben en enkele oneffenheden op minder dan 1/3 van het oppervlak. Een "C"-parel moet een gemiddelde glans hebben en oneffenheden op minder dan 2/3 van het oppervlak. Een "D"-parel moet een ondergemiddelde glans hebben en oneffenheden over het gehele oppervlak.

Herkomst

Tahitiparels zijn net als fijne Franse champagne – elke wijnmaker mag een jaargang pinot noir chardonnay samenstellen, maar alleen een producent uit de oorspronkelijke Champagnestreek mag zijn product zo noemen. Zo is het ook met Tahitiparels – de soort wordt geoogst in Frans-Polynesië, Japan, de Micronesische Eilanden, de Cookeilanden, de Filipijnen en Thailand, maar alleen parels die in Polynesië worden gekweekt, mogen zich eerlijk Tahiti noemen.

De productie en export van Tahitiparels worden streng gereguleerd door de overheid van Frans-Polynesië. Elke parel die bestemd is voor export wordt geröntgend door het Ministerie van Tahitiparels om te garanderen dat de parelmoerdikte voldoet aan de minimale exportvereisten: 0,6 mm vóór juli 2002 en 0,8 mm erna. Bovendien moeten de oneffenheden die vaak op het pareloppervlak voorkomen, vrij ondiep zijn, anders wordt de parel niet goedgekeurd. Parels die niet aan de exportcriteria voldoen, worden vernietigd bij de inspectie.

WINKEL VOOR PARELS

Tahitian Pearls