Tahitian Pearls

Verwerken...

Tahitian pearls are named so because they thrive in the rich, warm, tropical waters of Tahiti and the Polynesian Islands. Tahitian pearls are also known as black pearls, though in truth they can be cultivated in an astonishing variety of subtle colors on the spectrum between black and white as well as velvety greens and iridescent peacock.

Value and Export

Tahitian pearls now often exceed classic pearls in value since their rarer beauty is all the more sought after. Although they are known as black pearls, each individual pearl has remarkable iridescence and can show off undertones in yellows, greens, blues, reds, mauves and silvers. An accomplished jeweler might require thousands of pearls in order to create a strand of matching pearls of similar size and luster. Sometimes the process can take up to 10 years to acquire enough Pearls to make one matching strand.

Tahitian pearls have become the second-most expensive pearls to be farmed at a commercial scale. Although you may find ‘black akoya’ or ‘black freshwater’ pearls sold, those two varieties are in fact dyed versions of the true cream colored pearls. Tahitian pearls are also graded to higher standards – the slimmest nacre at which a Tahitian pearl may be sold for export is equivalent to a very thick nacre according to akoya standards.

Only twenty years ago, a full strand of Tahitian pearls could be sold for up to $100,000: they were then the rarest pearl as well as the most beautiful. Today, they remain the most beautiful, but are thriving in the seas and gaining favor in the market, which is bringing prices down. Discerning buyers can now find a string of true Tahitian pearls for as little as $5000.

Size, Color and Shape

Tahitian pearls are created by the exotic Pinctada margaritifera: the black-lipped pearl oyster. These oysters grow to over a foot across and naturally produce large, perfect, and naturally dark-to-deep black pearls. Tahitian pearls are relatively new on the scene of gems and fine jewelry, as they weren’t discovered to the western market until the middle of the twentieth century. Tahitian pearls vary in size between 8 mm and 18 mm. They number among the largest in the world. Only South Sea pearls exceed them.

The rainbow mantle of the Tahitian pearl naturally shimmers with an oil-slick spectrum of color. Individual pearls may strongly show off certain hues and thus match better with certain jewelry settings or other individual pearls. This aspect means that while they are expensive to work with as designers strive to select the perfect pearl for a setting, the limits of beauty that can be achieved are high indeed.

Tahiatan Pearls come in a variety of shapes, listed here in order of desirability: Round, semi-round, semi-baroque, baroque, and circle. Pearls classified as round have less than a 2% variation in diameter, and are the rarest of Tahitian Pearls, accounting for about 5% of total pearl production. Semi-round pearls have less than a 5% variation in diameter. Semi-baroque pearls have at least one axis of rotation, and can be further classified into drop, button, pear, and oval shapes. Baroque pearls have no axis of rotation.

The quality of a pearl is graded as an “A”, “B”, “C”, or “D”, depending on the luster and surface purity of the pearl. An “A” pearl should have superior luster and either no small blemishes or a few blemishes on less than 10% of its surface. A “B” pearl should have above-average luster and a few blemishes on less 1/3 of its surface. A “C” pearl should have average luster and blemishes over less than 2/3 of its surface. A “D” pearl should have below-average luster and blemishes over its entire surface.

Provenance

Tahitian pearls are like fine French champagne – any winemaker may put together a vintage of pinot noir chardonnay but only a producer from the original region of Champagne is allowed to call their product that. So it is with Tahitian pearls – the species is harvested across French Polynesia, Japan, the Micronesian Islands, the Cook Islands, the Philippines and Thailand, but only pearls grown in Polynesia can honestly be called Tahitian.

Tahitian Pearl production and export are strictly regulated by the government of French Polynesia. Every pearl intended for export is x-rayed by the Tahitian Pearl Ministry to ensure that the nacre thickness meets the minimum requirements for export, 0.6mm before July 2002, 0.8mm after. In addition, the blemishes often present on the pearl surface must be fairly shallow, or the pearl will fail inspection. Pearls that do not meet the export criteria are destroyed at the inspection facility.

SHOP FOR PEARLS

Tahitiaanse parels worden zo genoemd omdat ze gedijen in de rijke, warme, tropische wateren van Tahiti en de Polynesische eilanden. Tahitiaanse parels zijn ook bekend als zwarte parels, hoewel ze in werkelijkheid kunnen worden gekweekt in een verbazingwekkende verscheidenheid aan subtiele kleuren op het spectrum tussen zwart en wit, evenals fluweelachtige groene en iriserende pauw.

Waarde en exporteren

Tahitiaanse parels overschrijden nu vaak de waarde van klassieke parels, omdat hun zeldzamere schoonheid des te meer gewild is. Hoewel ze bekend staan als zwarte parels, heeft elke individuele parel een opmerkelijke irisantie en kan ze pronken met ondertonen in geel, groen, blauw, rood, mauves en silvers. Een ervaren juwelier kan duizenden parels nodig hebben om een streng bijpassende parels van vergelijkbare grootte en glans te creëren. Soms kan het proces tot 10 jaar duren om voldoende parels te verwerven om één bijpassende streng te maken.

Tahitiaanse parels zijn de op een na duurste parels geworden die op commerciële schaal worden gekweekt. Hoewel je misschien 'zwarte akoya' of 'zwarte zoetwater'-parels kunt vinden, zijn deze twee soorten in feite gestorven versies van de echte crèmekleurige parels. Tahitiaanse parels worden ook volgens hogere normen beoordeeld - het dunste parelmoer waar een Tahitiaanse parel voor export mag worden verkocht, is volgens akoya-normen gelijk aan een zeer dik parelmoer.

Slechts twintig jaar geleden kon een volledige streng Tahitiaanse parels worden verkocht voor maximaal $ 100.000: ze waren toen de zeldzaamste parel en de mooiste. Tegenwoordig blijven ze de mooiste, maar ze gedijen in de zeeën en winnen gunst op de markt, waardoor de prijzen dalen. Veeleisende kopers kunnen nu een reeks echte Tahitiaanse parels vinden voor slechts $ 5000.

Grootte, kleur en vorm

Tahitiaanse parels worden gemaakt door de exotische Pinctada margaritifera: de oester met zwarte lippen. Deze oesters groeien tot meer dan een voet breed en produceren van nature grote, perfecte en natuurlijk donker tot diepe zwarte parels. Tahitiaanse parels zijn relatief nieuw op het toneel van edelstenen en fijne sieraden, omdat ze pas in het midden van de twintigste eeuw op de westerse markt werden ontdekt. Tahitiaanse parels variëren in grootte tussen 8 mm en 18 mm. Ze behoren tot de grootste ter wereld. Alleen parels uit de Zuidzee overtreffen ze.

De regenboogmantel van de Tahitiaanse parel glinstert van nature met een olievlek kleurenspectrum. Individuele parels kunnen sterk pronken met bepaalde tinten en passen dus beter bij bepaalde sieradeninstellingen of andere individuele parels. Dit aspect betekent dat hoewel ze duur zijn om mee te werken, aangezien ontwerpers ernaar streven om de perfecte parel voor een omgeving te selecteren, de grenzen van de schoonheid die kunnen worden bereikt inderdaad hoog zijn.

Tahiatan Pearlscome in verschillende vormen, hier vermeld in volgorde van wenselijkheid: rond, semi-rond, semi-barok, barok en cirkel. Parels geclassificeerd als rond hebben een variatie van minder dan 2% in diameter, en zijn de zeldzaamste van Tahitiaanse parels, goed voor ongeveer 5% van de totale parelproductie. Halfronde parels hebben een variatie van minder dan 5% in diameter. Semi-barokke parels hebben ten minste één rotatieas en kunnen verder worden ingedeeld in druppel-, knoop-, peer- en ovale vormen. Barokke parels hebben geen rotatieas.

De kwaliteit van een parel wordt beoordeeld als een "A", "B", "C" of "D", afhankelijk van de glans en de zuiverheid van het oppervlak van de parel. Een "A" parel moet een superieure glans hebben en geen kleine vlekken of een paar vlekken op minder dan 10% van het oppervlak. Een "B" parel zou een bovengemiddelde glans en een paar vlekken op minder 1/3 van zijn oppervlak moeten hebben. Een "C" -parel zou een gemiddelde glans en vlekken op minder dan 2/3 van het oppervlak moeten hebben. Een "D" parel moet een ondergemiddelde glans hebben en vlekken over het hele oppervlak.

Herkomst

Tahitiaanse parels zijn als fijne Franse champagne - elke wijnmaker mag een jaartal van pinot noir chardonnay samenstellen, maar alleen een producent uit de oorspronkelijke regio Champagne mag hun product dat noemen. Zo is het ook met Tahitiaanse parels - de soort wordt geoogst in Frans-Polynesië, Japan, de Micronesische eilanden, de Cook-eilanden, de Filippijnen en Thailand, maar alleen parels die in Polynesië worden gekweekt, kunnen eerlijk Tahitiaans worden genoemd.

De productie en export van Tahitian Pearl wordt strikt gereguleerd door de regering van Frans-Polynesië. Elke voor export bestemde parel wordt door de Tahitian Pearl Ministry geröntgend om te zorgen dat de parelmoerdikte voldoet aan de minimale exportvereisten, 0,6 mm vóór juli 2002, 0,8 mm daarna. Bovendien moeten de vaak op het pareloppervlak aanwezige onvolkomenheden tamelijk ondiep zijn, anders zal de parel de inspectie niet doorstaan. Parels die niet voldoen aan de exportcriteria worden vernietigd bij de inspectiefaciliteit.