Fysieke eigenschappen van edelstenen

Als edelsteenkundige en iemand die dagelijks met edelstenen omgaat, kun je veel over een edelsteen te weten komen door er simpelweg naar te kijken en wat basiskennis over edelstenen te gebruiken. Mensen die regelmatig met edelstenen omgaan, kunnen edelstenen identificeren op basis van hun fysieke eigenschappen.

Fysieke eigenschappen van edelstenen

Gewicht of soortelijk gewicht (SG)

Dit heeft te maken met hoe zwaar een edelsteen van een bepaalde grootte aanvoelt. Een diamanthandelaar weet bijvoorbeeld dat een diamant van 5,2 mm 0,50 karaat weegt en hoe die edelsteen in de hand ligt, omdat hij een soortelijk gewicht van 3,52 heeft. Een diamantstimulant zoals kubieke zirkonia (cz) heeft echter een soortelijk gewicht van 5,6, dus een cz van 5 mm voelt veel zwaarder aan dan een diamant. Deze techniek staat bekend als "heft" en kan worden geoefend door elke dag verschillende edelstenen op te pakken en te voelen hoe zwaar ze zijn in vergelijking met hun grootte. Om dit zelf te testen, kunt u, als u bijvoorbeeld een opaal hebt, voelen hoe zwaar hij in uw handpalm aanvoelt. Beweeg hem op en neer om er een gevoel voor te krijgen. Pak vervolgens een andere edelsteen op die u hebt. Opaal is erg licht (soortelijk gewicht van 1,45), dus zelfs grotere opalen voelen lichter aan in vergelijking met kleinere gekleurde edelstenen.

Harness en de MOHS-schaal

Hardheid is de krasbestendigheid van een edelsteen . Deze wordt gemeten op een schaal die de MOHS-schaal wordt genoemd. De hardste edelsteen is diamant, met een hardheid van 10. Alleen een diamant kan een andere diamant krassen, niets anders kan dat. Korund (saffier en robijn) heeft een hardheid van 9, dus het is ook erg hard. Kwarts heeft een MOHS-waarde van 7, wat een zeer belangrijke hardheidswaarde is. In sieraden wordt over het algemeen aanbevolen om een edelsteen te gebruiken met een hardheid van 7 of hoger. Waarom? Nou, kwarts is een veelvoorkomend mineraal op aarde en de lucht om ons heen bevat zelfs minuscule deeltjes kwarts. Als je nadenkt over hoeveel stof en vuil er op je ring kan komen, kun je ervan uitgaan dat er een kleine hoeveelheid kwarts op je mooie ringvinger edelsteen zit, dus wanneer je dat vuil eraf veegt, zal de kwarts krassen maken op elk oppervlak waarop hij zich bevindt. Als je edelsteen een hardheid van 7 of lager heeft, zal hij bekrast raken en langzaam zijn glans verliezen. Omdat diamant de hardste is, verklaart dit waarom diamanten van 100 jaar oud zelfs vandaag de dag nog steeds schitteren. Hardheid kan een aanwijzing zijn bij de aankoop van bepaalde edelstenen. Stel bijvoorbeeld dat iemand u een witte saffier (hardheid 9) probeert te verkopen en deze er bekrast uitziet of dat de facetpunten (waar de facetpunten samenkomen) geërodeerd lijken, dan moet de vraag gesteld worden of dit echt een witte saffier is of iets anders, zoals glas.

Figuur 1 MOHS-schaal

Figuur 2 Diamantsimulant. Zeer gekrast, afgesleten facetten.

Duurzaamheid

Dit is een zeer belangrijke eigenschap van edelstenen. Duurzaamheid kan betrekking hebben op vele aspecten, zoals corrosiebestendigheid, chemische aantasting (parfum enz.), mechanische schokken en lichtbestendigheid. Laten we nog eens naar diamant kijken. Het is de hardste edelsteen, wat betekent dat hij niet door iets anders dan diamant kan worden bekrast. Maar hij is niet erg sterk. Diamant heeft splijting, wat betekent dat hij langs bepaalde vlakken zwak is tegen mechanische schokken. Sommige edelstenen, zoals parels , die organisch zijn, kunnen worden beschadigd door alledaagse dingen zoals parfum, transpiratie en andere chemicaliën. Parels vereisen speciale verzorging: draag ze bijvoorbeeld alleen nadat u klaar bent met het aanbrengen van uw make-up en parfum, en was ze aan het einde van de avond alleen in warm zeepsop. Dit behoudt de parelmoerglans (ook wel bekend als Oriëntaals). Een andere factor voor duurzaamheid is blootstelling aan licht. Dit klinkt misschien belachelijk, maar sommige edelstenen verliezen hun kleur bij blootstelling aan zonlicht. De meest voorkomende edelsteen met deze eigenschap is kunziet en recentelijk namaak Imperial Topaz . Beide edelstenen kunnen worden behandeld met bestraling, en deze behandelde edelstenen kunnen verkleuren bij blootstelling aan zonlicht. Sommige edelstenen staan er zelfs om bekend dat ze kleurloos worden. Kunziet staat om deze reden ook wel bekend als de "avond-edelsteen". Maxixe is een natuurlijke verzamelaarsedelsteen met de natuurlijke eigenschap dat hij prachtig blauw kleurt wanneer hij uit de grond komt en vervolgens binnen 30 minuten kristalhelder wordt na blootstelling aan zonlicht. Lapis lazuli is een zeer sterke edelsteen en is zeer duurzaam. Deze eigenschap kan worden gebruikt bij het bekijken van lapis, want als de betreffende edelsteen kleine deukjes of gladde breukjes heeft, is de kans groot dat het geen natuurlijke lapis is, maar mogelijk een synthetische versie die is gemaakt van een kleiachtige substantie (dit wordt gemaakt door een bedrijf genaamd Gilson uit Frankrijk).

Figuur 3 Maxixe: Voor en na blootstelling aan zonlicht

Figuur 4 Ruwe lapis laat het korrelige type breuk zien

Inkijk

Geweldige naam, maar het betekent niet wat je denkt dat het betekent. Het verwijst naar een eigenschap in sommige edelstenen waar er een atomaire zwakte is langs bepaalde vlakken in de edelsteen. Deze vlakken kunnen ervoor zorgen dat de edelsteen gemakkelijk breekt bij blootstelling aan mechanische schokken. Splijting wordt geïdentificeerd door "stapachtige" breuken op de edelsteen met een zeer glanzende glans. Als een edelsteen breekt en een korrelige breuk vertoont (denk aan een steen die breekt zoals Lapis), dan heeft hij geen splijting. Edelstenen kunnen basale splijting hebben, zoals mica en Topaas , waarbij de zwakte parallel loopt aan de basis van het kristal. Andere edelstenen hebben prismatische splijting, wat een zwakte is die parallel loopt aan de kristalvlakken. Diamant heeft splijting die parallel loopt aan de octaëdrische vlakken. Kunziet heeft een geweldige splijting, waarbij het kleine driehoekige vormen op het oppervlak van de steen creëert. Splijting kan worden gebruikt om kristallen te scheiden die erg op elkaar lijken. Bijvoorbeeld Topaas en Kwarts. Topaas heeft een basale splijting, terwijl kwarts geen splijting heeft. Als de basis van het kristal "trapvormige" breuken vertoont, is dit een goede indicatie voor Topaas.

Figuur 5 Stapvormige breuken geven splitsing in dit mineraal aan

Figuur 6 Mica heeft een basel-splitsing. Er kunnen plakjes parallel aan de base worden gemaakt.

Figuur 7 Kunzietpatronen veroorzaakt door splijting. Let op de trapvormige vorm.

Twinning

Dit wordt gedefinieerd als een verandering in de kristalgroeirichting binnen een edelsteen. Spinel heeft een prachtige tweeling (een zogenaamde contacttweeling) waar de octaëdrische vorm van de spinel stopt en in een andere richting begint te groeien. Dit kronkelvlak is te zien in een geslepen edelsteen, wat een goede indicatie geeft dat de edelsteen natuurlijk is. Kwarts heeft kronkeling (ook wel bekend als penetratie-kronkeling), zoals te zien is bij de meeste kwartsspecimens. Amethist heeft een andere kronkeling, bekend als Braziliaanse kronkeling, die is gebruikt om natuurlijke kwarts van de synthetische tegenhanger te scheiden. Chrysoberyl heeft wat een cyclische tweeling wordt genoemd, waarbij de edelsteen voortdurend van richting verandert en een volledige cirkel voltooit.

Figuur 8 Spinel Twin. De verandering in kristalrichting is te zien.

Figuur 9 Spinel Twin. Volledige 180 graden tweeling.

Figuur 10: Chrysoberyl cyclische tweeling

Kristalgewoonte

Dit is de fysieke vorm van hoe edelsteenkristallen groeien. Dit moet niet worden verward met het kristalsysteem van een edelsteen. Diamant en spinel hebben een octaëdrische kristalhabitus. Korund heeft een zogenaamde bipiramide hexagonale kristalhabitus. Toermalijn heeft een ronde driehoekige vorm en granaat is een ruitvormige dodecaëder. Alle edelsteenhabitussen kunnen worden aangepast en lijken soms helemaal niet op de officiële kristalhabitus.

Figuur 11 Granaatkristal gewoonte

Figuur 12 Toermalijnkristalhabitat

Kristalsysteem

Dit is hoe de atomen in het kristalrooster zijn opgebouwd. Deze eigenschap kan bepalen hoe hard de edelsteen is, hoe de edelsteen reageert op licht en zelfs de duurzaamheid van de edelsteen. De kristalsystemen zijn kubisch, tetragonaal, hexagonaal, trigonaal, orthorhombisch, triklinisch en monoklinisch.