Fossielensafari - Dinosaurussen en fossielenjacht in Marokko

Marokko heeft een van de belangrijkste fossielenvindplaatsen ter wereld. Wayne en ik (Estela) besloten onze avontuurlijke schoenen aan te trekken en de Marokkaanse fossielensafari te beleven. Tijdens onze bijzondere reis ontdekten we talloze ongelooflijke mineralen, dinosaurusbotten en fossielen. We reisden door het pittoreske woestijnlandschap van de Sahara in Oost-Marokko, verkenden Marrakesh, reden op woestijnkamelen en bezochten lokale Berberfamilies.

We besloten een dagboek te maken om nieuwsgierige avonturiers te helpen die geïnteresseerd zijn in een fossielenjacht in Marokko.

Fossielensafari - Op zoek naar dinosaurussen in Marokko - Dagboek

We hebben een zeer culturele en grondige dinosaurus- en fossielenzoektocht meegemaakt dankzij Epic Zagora Tour. Ze boden ons het beste fossielenavontuur, fantastische accommodatie, heerlijk lokaal eten en een onvergetelijk avontuur.

Het is belangrijk om te weten dat wanneer u naar Marokko reist voor een fossielentour en het bezoeken van geclaimde gebieden, de reisorganisaties toestemming moeten vragen aan families om hun eigendommen te mogen graven. Dit kan enige tijd duren, omdat hun telecommunicatiesystemen niet geavanceerd zijn. Zorg ervoor dat u ruim van tevoren boekt. We vonden het ook leuk om positieve feedback te geven aan de families die we bezochten, omdat ze ons zo vriendelijk toestonden een speciale rondleiding door hun mijnen te krijgen.

Als u zich ooit afvraagt wat u kunt verwachten tijdens een fossielenzoektocht in Marokko, lees dan ons artikel over authentieke Marokkaanse cultuurervaringen.

Dag 1 | 26 juni 2017 - De eerste indrukken van Marokko

We kwamen op 26 juni om 22.00 uur in Marokko aan. Het weer was perfect, 30 graden Celsius (86 graden Fahrenheit). De eerste indruk was de vriendelijke mensen, de straten waren breed en goed verlicht. De taxichauffeur liet ons de verdeling van de nieuwe en de oude stad zien, wat interessant was. Toen we naar ons hotel reden, zagen we overal mensen. Het was verbazingwekkend druk, want 's avonds kwamen duizenden mensen naar buiten vanwege de koelere temperaturen. We kwamen aan bij ons hotel 'Ksar Anika', gelegen in de oude stad van Medina, Marrakech. De plek is prachtig, het leek wel een paleis en het ontwerp lijkt eeuwenoud. De kamer en architectuur moeten gebouwd zijn voor het koningshuis.

Dag 2 | 27 juni 2017 - De lokale souk en Yves Saint Laurent

Ons ontbijt om 8 uur bestond uit knapperig brood, sinaasappelmarmelade, pure boter, zwarte en groene olijven, thee en koffie, bereid naast het zwembad. We bezochten een markt (souk) genaamd Djemaa el Fna, die om 10.30 uur verlaten was vanwege de hitte.

Na de souk namen we een taxi naar de beroemde Le Jardin Majorelle, het huis van de beroemde Franse modeontwerper. Hij schonk het pand aan de Marokkaanse overheid toen hij in 2008 overleed. We koelden af met een unieke drankcombinatie van avocado, amandel, honing, sinaasappelsap en limoen in hun koffiezaakje.

We ontmoetten een local, Hichma, die ons aanraadde om de kruidenwinkel van zijn familie, Herboristerie Lamlih, te bezoeken. We kochten zeep, arganolie, wierook en aluinsteen en dronken thee met hem. De thee was een mengsel van bloemen, heel uniek maar verfrissend. Hichma gaf ons een kleiachtige substantie die de inheemse lippenstiften gebruiken, en ook puimsteen om hun voeten glad te maken.

's Avonds gingen we weer naar de souk (de markt). We zagen veel ammonietfossielen, maar helaas waren ze nep. Laat je als nietsvermoedende toerist niet misleiden door deze reproducties van fossielen op de lokale markten.

Terug in ons hotel pakten we vol enthousiasme onze tassen in voor de grote fossielenjacht die de volgende dag zou beginnen.

Dag 3 | 28 juni 2017 – De Hoge Atlas en fossielenjachttour

Het fossielenavontuur begint. Om 8 uur 's ochtends werden we opgehaald door onze chauffeur en onze eerste stop was Er-Rissani, een stadje in Oost-Marokko. We maakten veel foto's tijdens onze reis naar Al Haouz-Touama, het Zerktengebergte, het Hoge Atlasgebergte en de Tizi-n-Tichka. We zagen ijzerertsafzettingen aan de oppervlakte van het gebergte. Interessant genoeg vonden we ook hematiet edelstenen tijdens onze stop in Tizi-n-Tichka. Marokko zit vol met mineralen!

Na Tizi-n-Tichka gingen we naar Ourzazate en besloten we naar de zoutmijn van Pasha el Galoui te gaan. De mijn heet De Sel. We stopten langs de kant van de weg en zagen zoutkristallen die zich langs de kreek vormden. Aangekomen bij de mijn zagen we veel interessante zoutformaties. Het was geweldig om het water in de grot te zien. Het water had een zeer frisse lichtgroene kleur.

Onderweg passeerden we de beroemde stad Kazbah, Ourzazate, ook wel het Hollywood van Afrika genoemd. Deze plek diende als decor voor films als The Mummy, Game of Thrones, Indiana Jones, King Tutt, Cleopatra en Alibaba and the 40 Thieves. Deze plek is Ksar Ait-Ben-Haddou (het Hollywood van Afrika). Ourzazate, Tarmigt. Ourzazate is de grootste producent van zonne-energie ter wereld. Dit is nog steeds de Hoge Atlas, waar je geen mijnen of fossielen kunt vinden.

Vervolgens reden we naar Zagora (Tansifte), waar het landschap adembenemend is. We stopten voor de lunch in het stadje Agdz, waar de buitentemperatuur op dat moment 49 graden (120 graden Fahrenheit) was.

We passeerden Oued in de Draa-vallei. Vanuit Ourzazate begint de Anti-Atlas, waar je mijnen vindt vol edelstenen, mineralen en dinosaurusfossielen. Dit is ook de plek waar ze grote hoeveelheden zilver delven. Het ligt midden in de Sahara (Hamada is het einde van Marokko, de grens met Algiers). In Merzouga vind je mineralen en edelstenen zoals bariet, azuriet en malachiet.

We passeerden Imi-n-Wassif, wat 'De Poort van de Rivier' betekent, waar we een aantal fantastische fossielen vonden, zoals ammonieten, die eruitzien als spiraalvormige schelpen, en trilobieten, zeedieren met een hard schild en een stekel. Het gebied waar we deze fossielen vonden, was vlak. De locatie maakte het gemakkelijk om trilobieten te graven. Hoewel de lokale bevolking dit gebied heeft bewerkt, had Wayne het geluk er een paar te vinden. Wayne droeg een hoofddoek, chach of zzif genaamd, en we ontdekten dat die goed werkte om ons hoofd te beschermen tegen de zon en stofstormen gedurende de hele reis.

We stopten in Zagora om te overnachten in ons hotel, La Fibule. Ons werd verteld dat de kamelen in Marokko maar één bult hebben, niet twee. De kamelen worden dromedarissen genoemd. De bult bevat vetweefsel en geen water, zoals we altijd hebben gedacht.

Dag 4 | 29 juni 2017 - Tribolieten en ammonietfossielen in overvloed

We vertrokken heel vroeg in de ochtend vanuit Zagora. De eerste mijn was Ait Boudaoud. We bezochten de Cambrische vindplaats, beroemd om de Calymine Trilobiet in Emi Nou Asif (mird). Deze tribolieten zijn groot en geel. We bezochten ook de fossielenvindplaats uit het Ordivicium. Na een tijdje graven konden we in dit gebied geen tribolieten vinden.

Daarna vertrokken we naar een andere mijn midden in de Sahara. Salah vond een enkele acaciaboom zonder bladeren midden in de woestijn. Dit keer was het half tien 's ochtends en 38 graden. Salah rolde een kleed uit onder de acaciaboom en begon ons ontbijt te maken: verse komkommer, brood, kaas en wat vruchtensap.

Na het ontbijt bezochten we een andere berglocatie. De eigenaar van de locatie heeft een mooie plek voor Wayne om fossielen te graven. Wayne was blij dat hij eindelijk trilobieten en ammonieten had ontdekt. Hij was uitgeput na het beklimmen van een steile berg naar de top. De laatste 10 meter waren angstaanjagend, want de rotsen rolden onder zijn voeten weg terwijl hij naar boven kroop. Het graven was pas om 19.00 uur klaar, maar het was nog steeds helder en warm.

Er was een 200 kilometer lange strook dadelbomen die eruitzag als een oase. Het was een prachtig gezicht in het stadje Tazarine. We hoorden dat duizenden families van de dadels en vijgen leven. We zouden overnachten in het stadje Arnif, beroemd om zijn geologische vondsten. We kwamen aan bij Hotel Meteorite. De ingang stond vol met dadelbomen vol fruit. We hebben enorm genoten van de tajines als avondeten.

Dag 5 | 30 juni 2017 - Een Beber-familie, nomaden en meer fossiele vondsten

We vertrokken om 8 uur 's ochtends vanuit Alnif naar de anti-atlas – Achbarou, de oudste stad van meer dan 4000 jaar oud. We stopten bij het Issimour-gebergte, dat vol tribolietenfossielen ligt. In de grotten onder de hoge bergen woonden veel Berberfamilies. De stam heet Aifa-tta. Ik bleef in de auto terwijl Wayne en onze twee gidsen verder graven langs de berghelling.

We ontmoetten een lokale nomade, wiens vader een claim op deze mijn heeft en Wayne toestemming gaf om naar fossielen te zoeken. Wayne vond trilobieten, gerolde phacops, rode ammonieten en Devoon-trilobieten van de berg Lalla Mimouna. Vervolgens vonden ze in Jbel Mdawar fossielen van Devoon-goniatieten.

We stopten bij de waterput waar nomaden hun water halen en Salah had wat watermeloenen voor ons gesneden, omdat het zo'n hete, zwoele dag was. Nomaden hebben altijd geiten en honden bij zich. De honden dienen als bescherming tegen wolven wanneer ze water uit de putten halen.

We stopten bij Wihlane, waar we wat fossielen en dinosaurusbotten kochten. De Anti-Atlas was al verbonden tijdens het paleontische tijdperk. De rots in dit gebergte heet Azrou.

We werden uitgenodigd door een lokale Berberfamilie om thee met hen te drinken. Ze lieten ons zien waar ze wonen. De Berbers hebben een speciale ruimte om hun gasten te ontvangen, die weelderig is ingericht met de mooiste Berbertapijten en prachtige tegels. Ze hebben een tuin in het huis met een vierkante omheining vol dadelpalmen, palmbomen en groenten. Er was nog een omheining voor hun geiten en andere huisdieren. Wayne kocht een paar fantastische fossielen van de familie en ze waren er erg blij mee.

We stopten bij een berg langs Es Sfalat, waar we nog meer orthoceras , ammonieten en andere fossielen zagen. We konden de opgegraven fossielen gemakkelijk zien. We liepen er tijdens de beklimming overheen. We moesten het vuil met water wegspoelen om de fossielen op het terrein duidelijk te kunnen zien. Er waren zoveel ammonieten en orthoceras.

Wayne besloot de houweel te pakken en door de orthoceras te graven. Hij realiseerde zich al snel dat de houweel en de schep niet sterk genoeg waren om de taaie fossielen te breken. Wayne bleef het proberen, maar zonder succes. De houweel bleef maar stuiteren en maakte een vreemd geluid alsof hij op het punt stond te breken. Nu weten we hoe moeilijk het kan zijn om deze orthoceras uit de grond te halen.

Uit het niets begroette deze oude nomade met zijn fiets ons en liet ons zijn collectie fossiele kettingen zien. Een enorme pluim voor deze man, dus ik kocht twee fossiele hangers van hem. Deze nomade woont in een grot in de bergen. Ik geef hem 110% voor zijn inzet om op zijn fiets te rijden en aan ons te verkopen, kilometers ver van de bewoonde wereld in de Sahara. Hij wees ons naar zijn grot onder de verre berg; we konden de opening van de grot waar hij woont nauwelijks zien.

Op 40 kilometer van Merzouga ligt het stadje Er Rissani, waar onze chauffeur Salah woont. Zijn familie bereidt een typisch Berberse lunch voor ons, bestaande uit brood, tajine, een speciale Berberse pizza, fruit en natuurlijk warme muntthee. Hij had een prachtig huis en de gastvrijheid was overweldigend.

Later vertrokken we naar Merzouga Erg Chebbi, op de magische zandduinen van de Sahara. De fossielentocht bracht ons naar de zandduinen in Et Taous, waar Dromadiers, kamelen met slechts één bult, op ons wachtten.

Terwijl we bergopwaarts door de duinen een kleine zandstorm tegenkwamen, zagen we een paar nomadententen in de duinen staan. We maakten foto's van de prachtige Marokkaanse zonsondergang tijdens de kamelentocht. Het was opwindend, de rit was hobbelig, maar de Dromadiers gedroegen zich keurig. Wat een fantastische ervaring om op een Dromadier door de Sahara te rijden. Het prachtige hotel waar we verbleven heet Riad Dar Hassan, gelegen in Merzouga.

Dag 6 | 1 juli 2017 - Dinosaurusbotten en een verjaardagstaart

We vertrokken heel vroeg in de ochtend uit ons hotel. Het is mijn 66e verjaardag – het moet mijn dag worden! Mbarek, onze gids, nam contact op met een lokale nomade Yidir. Hij had een claim op een mijn genaamd Ebagaa, of zoals de lokale bevolking het noemt 'De Dinosaurusberg' vanwege de hoeveelheid dinosaurusfossielen die in het gebied zijn gevonden. Onze gids had eerder toestemming gevraagd om Ebagaa te bezoeken en de nomade was zo vriendelijk om ons mee te nemen op een fossielentour door zijn mijn.

De familie van Yidir bestaat al een paar generaties als nomaden. De nomaden zoeken hun toevlucht in de bergen en graven grotten om te wonen. Yadirs voorouders kwamen over deze berg en vonden tijdens het graven enkele dinosaurusbotten. Ze claimden de mijn en stelden hun apparatuur in om meer fossielen te delven.

We ontmoetten deze nomade die ons op zijn motor opwachtte, midden in de woestijn. Het was een steile klim naar de top van zijn berg. Yidir liet ons precies zien hoe hij mijnbouwde. De basisuitrusting bestond uit een op batterijen werkende zaklamp, een schep, een houweel, een kruiwagen en een hoofddoek als helm. Yidir hielp Wayne langzaam door de kleine openingen van de grot te graven en na urenlang op zijn buik te hebben gelegen, vond hij eindelijk een kleine dinosaurustand . Wayne werd helemaal gek!!!!!!

Dus moedigde Yidir Wayne aan om langzaam verder te graven, want als je één tand vindt, zullen er meer zijn in de buurt van waar Wayne graaft. Wayne vond die ochtend verschillende dinosaurustanden.

Het is belangrijk om te weten dat de grot een zandstenen dak heeft, de bodem is niet stabiel en erg onveilig. De grot was zo klein dat je op handen en voeten moest kruipen en voorzichtig moest graven om fossielen te vinden. Er was een dunne band in de grot van ongeveer een paar centimeter diep met daarin dinosaurusfossielen. Wayne was erg enthousiast en in een opperbeste stemming.

Na Ebagaa werden we uitgenodigd voor thee bij Yidir thuis. Yidir's dorp is Lbigaa, ten zuiden van Merzouga, het laatste dorp van Marokko, op de grens tussen Marokko en Algiers. We kregen warme muntthee, gebak, olijven, brood, dadelsiroop en vers geplukte vijgen, die zo zoet waren.

Yidir liet ons zijn collectie dinosaurusbotten, tanden en andere fossielen zien die hij in de bergen had opgegraven. Overal waren dinosaurusfossielen te vinden. Waynes ogen waren zo groot en wijd open toen hij de ongelooflijke collectie zag. Hij bood ze aan Wayne aan en Wayne was blij om een deel van zijn collectie te kopen. Er was een volledig intacte klauw van een dinosaurusroofvogel, de trots van deze nomaden. Hij had deze klauw jaren geleden gevonden, maar hij doet hem natuurlijk alleen weg als je hem een heel goede prijs biedt. We verlieten Yidir en gingen richting Marrakech.

Tijdens een rit door de woestijn kwamen we een plek tegen waar mensen een zandspa hebben. Deze spa is anders dan de verwennerij die wij kennen. Ze graven gaten in het zand waar je je lichaam in kunt leggen, waarna je volledig met zand wordt bedekt. Dit proces zou je lichaam helpen ontgiften. Wayne en ik konden onze ogen niet geloven hoe intens dit eruitzag. Door de combinatie van de stijgende temperaturen en het hete zand overleven we deze zandspa-ervaring misschien niet.

Er was een jongetje dat het kleinste dier in de Sahara vasthield: de fennek. Ik had het geluk dat ik met een oudere nomadenvrouw in haar tent op de foto mocht.

Op weg naar Marrakech stopten we bij restaurant Tinghir in Ourzazate voor mijn verjaardagslunch. Het was 48 graden (118 graden Fahrenheit) en we besloten een kort dutje te doen in een reizigerskamer.

We vervolgden onze weg. We passeerden Imidir, de grootste zilvermijn van heel Afrika. We stopten bij Todgha Georges en vonden een magische oase waar kristalhelder water door de rotsen stroomde en een rivier vormde. Het is een populaire plek voor de lokale bevolking om af te koelen. De lokale bevolking legde ook watermeloenen in de rivier om als natuurlijke koelkast te dienen. Verbazingwekkend genoeg is deze plek een echte verrassing, aangezien ze uit de Sahara komen. We stopten bij Hotel Ecobio Hotel in Boumalendadas. Hier bestelde Wayne een taart voor mijn verjaardag, wat een geweldige verrassing was. Het woord taart is in het Berbers Maskouta.

Dag 7 | 2 juli 2017 - Heb je ooit een cactus gegeten?

Op de laatste dag van onze fossielenzoektocht stonden we 's ochtends heel vroeg op (5 uur 's ochtends) om nog een paar plekken te bekijken voordat we naar huis gingen. Onze gidsen wilden ons nog meer kloven laten zien en ook een berg genaamd Toes of the Monkeys/Monkey Feet/Monkey Toes.

We kwamen om 7:30 uur terug in ons hotel voor het ontbijt en vertrokken daarna naar Marrakech. We stopten bij de Rozenvallei in Kelaat M'Gouna. De rozen bloeien in april en verspreiden een heerlijke rozengeur.

We stopten onderweg bij een stadje en proefden de vrucht van de zoete vijgcactus (Opuntia ficus-indica). We waren verrast dat hij zo zoet, geurig en echt verfrissend was.

We kwamen rond 15.00 uur terug in Ksar Anika in Marrakesh. We pakten alle fossielen, dinosaurustanden en dinosaurusbotten veilig in en stuurden ze terug naar huis. Het was geweldig om te zien wat we allemaal hadden verzameld tijdens onze fossielenjacht. We stonden vroeg op om terug te keren naar Australië. Onze fossielensafari in Marokko is een leuke en onvergetelijke ervaring die zeker de moeite waard is om nog eens te doen.

WINKEL VOOR FOSSIELEN

Fossils